Een vrolijke begroeting, gevolgd door een hartelijke boks en een warm welkom op het politiebureau aan de Maashaven. Maurice Schnitker is wijkagent van Rotterdam Boulevard-Zuid en de Walravenbuurt in de wijk Hillesluis. Vandaag doet hij voor Geweldig Rotterdam een boekje open over de dagelijkse praktijk van een wijkagent in Rotterdam. Waakzaam en dienstbaar – het motto van de politie – past goed bij Maurice.
Verharde maatschappij
Als een van de vier wijkagenten van Hillesluis staat hij met zijn voeten in de klei in zijn wijk. Het is maatschappelijk werk, met een gezonde dosis politiewerk. Maurice is al 22 jaar politieagent en nu zo’n drie jaar wijkagent. In die hoedanigheid spreekt hij veel met de lokale jeugd. Volgens Maurice is jeugdproblematiek een uiting van een bredere maatschappelijke trend. ‘De maatschappij verhardt, mensen keren naar binnen, denken veel aan zichzelf en hebben het gevoel dat ze zich voortdurend moeten bewijzen. Dat slaat over op de jeugd. Sociale media spelen een hele belangrijke rol bij die verharding. Vroeger als je ruzie had op school, ging je met elkaar op de vuist – ook niet goed natuurlijk, maar wel minder schadelijk op de lange termijn dan nu gebeurt met de messen. Kids beseffen zich helemaal niet wat de gevolgen daarvan zijn, joh. Daar zijn ze veel te jong voor.’
Een mes dragen is een mes gebruiken
Daarom komt Maurice veel op scholen om voorlichting te geven over die gevolgen, samen met maatschappelijk werk en jongerenwerkorganisaties. ‘Op scholen doen we veel rondom de bewustwording van de consequenties van bepaalde keuzes. Het hebben en dragen van messen lijkt normaler te zijn geworden onder jongeren. Maar wij zeggen altijd; een mes dragen is een mes gebruiken. Het overgrote deel wil helemaal geen mes gebruiken, daar moeten we ons ook op focussen. Sterker nog, 4 op de 5 jongeren draagt geen mes, blijkt uit onderzoek van de Erasmus Universiteit. Dat is belangrijk om te benadrukken!’
Gesprek voeren
Jongeren gedragen zich binnen heel anders dan buiten, waar ouders of verzorgers geen zicht hebben op wat ze doen of wat er met hen gebeurt. Maurice: ‘Door middel van activiteiten van bijvoorbeeld JOZ en de scholen kan je die jongens en meiden ook buitenshuis opvoeden. Door met ouders in gesprek te gaan kan je hen laten zien wat er op straat en online gebeurt. Zo is er bijvoorbeeld het initiatief Onwijze Moeders (dat is tweeledig bedoeld; onwijs van ‘duim omhoog’, maar ook onwijs als in; niet alles weten), waar moeders zich bij kunnen aansluiten. We gaan met hen in gesprek over belangrijke onderwerpen die onder de jeugd spelen, maar waar je als ouders vaak weinig vanaf weet of invloed op hebt, zoals sexting, drillrap, messen en lachgas.’
Binnen de politie zijn er speciale eenheden die in de gaten houden wat er online gebeurt, in de wijk maar ook wereldwijd, zoals gevaarlijke challenges op TikTok. ‘Op sociale media gaat alles zo snel, wordt er zo veel geframed en geknipt. Het is belangrijk dat wij daar als politie van op de hoogte blijven en goed mee omgaan, want jongeren zijn vaak heel gevoelig voor al die invloeden en impulsen.’
Berichtgeving in de media
De door internet gestimuleerde groepsdruk en onwetendheid van de gevolgen zijn belangrijke oorzaken van de verharding van de jeugd. Volgens Maurice is het wel zo dat de media het probleem soms groter maken dan het is. ‘Het is logisch dat de media op een steekincident of iets anders duiken, maar het is hier vooral op veel vlakken ook gewoon goed. Ik sluit m’n ogen niet voor het onveiligheidsgevoel dat er is, maar dat wordt ook aangewakkerd door negatieve berichtgeving. Als we de problematiek positief benaderen komen we verder. Ik ben realistisch – ik zeg altijd, ik heb geen roze bril op maar een zwarte, maar ik zie ook zo veel mooie dingen hier op Zuid.’
Rol van wijkagent
Het grootste verschil tussen agenten die noodhulpdienst draaien en een wijkagent is dan ook dat een wijkagent minder incidentenafhandelingen doet en meer het aanspreekpunt is op straat. Een wijkagent biedt begeleiding, is bezig met preventie en verbinding en houdt de boel in de gaten: ‘Na een incident ga ik bijvoorbeeld die avond of de dag erna langs om ondersteuning te bieden aan de mensen die dat nodig hebben. Ik ga altijd te voet, op de fiets of met de scooter de wijk in, zodat het voor de bewoners laagdrempelig is om mij aan te spreken. De meeste mensen kennen me ook bij naam en kunnen me altijd bellen met de meest uiteenlopende vragen of opmerkingen. Maar ik ben nog steeds agent, dus ik pak ook gewoon boeven op en schrijf verkeersboetes uit.’
Persoonlijk contact
Maurice gaat niet alleen langs bij wijkbewoners wanneer er iets gebeurd is, maar juist ook op alledaagse basis. ‘Er zitten veel winkeliers en ondernemers in mijn wijk, bijvoorbeeld op de Beijerlandselaan. Die hebben er veel aan als je je gezicht vaak laat zien, hen een steuntje in de rug kunt geven. Andersom zien zij veel gebeuren, hebben ze veel waarde voor ons. Die mensen beleven een bittere tijd, van de Avondklokrellen tot de inflatie en weet ik het allemaal – dan is het belangrijk om in contact te staan met ze. Ik loop daar gewoon naar binnen om een praatje te maken, de mensen groeten me hartelijk terug. Zo weten we van elkaar wie we zijn en wat we aan elkaar hebben, mocht er een keer wel wat gebeuren. En hetzelfde geldt voor de jeugd uit de wijk.’
Waakzaam en dienstbaar
Hillesluis is een van de meest diverse wijken van Nederland. Er wonen mensen van allerlei verschillende achtergronden en uit wel 140 verschillende culturen. Die hebben allemaal een (subtiel) andere manier van leven, maar dat maakt het werk juist mooi, aldus Maurice. ‘Het is een uitdaging, maar het leuke aan het werk is dat je de mensen echt helpt. Dat je laat zien dat de politie er vooral ook is om dienstbaar te zijn. Waakzaam en dienstbaar is een mooi motto en dat in de praktijk brengen is wat mijn werk zo waardevol maakt. Dienstbaar betekent voor mij vooral vertrouwen. Ik houd bijvoorbeeld elke tweede maandag van de maand een spreekuur in de lokale McDonald’s, om het contact met de buurt laagdrempelig te houden. Samen een bakkie koffie drinken en blijven praten met elkaar, daar gaat het om.’
