Voor de jongerencampagne ShanksDown gingen we in gesprek met enkele jongeren uit Rotterdam. Tom is geboren en getogen in Rotterdam Oost (Zevenkamp). Hij is 19 jaar, werkt voor kledingmerk Clan de Banlieu als artdirector en doet productie.
Hoi Tom, vertel eens over jezelf; wie ben je, wat doe je?
Ik ben Tom en volg een opleiding aan de Willem de Koning; Leisure en events management. Dat is soms een vage opleiding, maar ik kan er ook veel kanten mee op. Verder kom ik uit een klein gezin met moeder en zus. Mark Bolk (fotograaf red.) kende ik toevallig en Jaïr (videograaf red.) kende ik ook via via.
Waarom vind je het belangrijk dat er minder messengeweld is onder jongeren?
Ik vind dat een belangrijk onderwerp is, heel relevant momenteel. Ook omdat ik denk dat het gecreëerd is door een bepaalde hype. Een aantal mensen voelen zich geïntimideerd en denken dat ze een mes nodig hebben. Ik denk zeker dat we er iets tegen moeten doen. Het is gewoon zonde, je gooit je leven weg.
Hoe gaan we dat doen denk je?
Ik denk dat in de wijken veel meer mogelijkheden moeten zijn voor de jongeren om misschien niet per se creatief bezig te zijn, maar gewoon bezig te zijn. Er is wel wat, maar wat er is, is niet interessant voor de jongeren. Als de activiteiten in de wijk door oudere jongens uit dezelfde wijk georganiseerd worden, dan word je toch niet per sé opgevoed, maar je krijgt wel wat mee. Ze kijken toch op naar die oudere jongeren. Er moet meer nagedacht worden over het aanbod aan activiteiten voor jongeren.
Denk je dat Shanks Down zin heeft?
Ik weet niet precies wat er daarnaast allemaal wordt gedaan. Denk wel dat er echt actie nodig is. Mensen denken meer over messengeweld na en zijn meer betrokken. Shanks Down heeft misschien niet per sé effect op echt messengeweld, maar het helpt wel om mensen te activeren om er meer over na te denken en acties ertegen te ondernemen.
Wat zijn je dromen voor de toekomst?
Dat weet ik nog niet. Mijn opleiding duurt nog ongeveer 1,5 jaar. Dus dat wil ik eerst afmaken. Met wat ik nu doe, leer ik veel mensen kennen. Mijn dromen voor de jongeren: vanuit gemeente meerdere buurthuizen, activiteiten zijn zodat ze kansen kunnen ontwikkelen. Contacten met mensen die hun voorbeeld zijn. Is er wel maar niet genoeg.
Met een voorbeeldfunctie kun je de realiteit er ‘in praten’. Niet fictief, geen bluf. Misschien is het niet zo erg, maar het kan ergere gevolgen hebben. Het is onderdeel van de maatschappelijke opvoeding. meer betrokken mensen op straat voor nodig.
Vooral de leeftijd rond 14/15 jaar is nog super beïnvloedbaar. Het is sowieso meer voor de toekomst, dus educate nu de jongere groep alvast, die in groep 7/8 zit. Wapen hen alvast tegen het middelbare schoolleven, zodat ze steviger in hun schoenen staan.
