“Ice, ben jij wel eens dankbaar?” Deze vraag stelde een meisje aan rapper ICE tijdens de ShanksDown On Tour op woensdag 10 mei. De rapper, onder andere bekend van de televisieserie Mocro maffia, antwoordde oprecht: “Elke seconde! Elke dag. Dankbaar voor de mensen die me hebben geholpen, dankbaar voor mijn familie.” Dankzij deze vraag kon het meisje zich de trotse winnares van het gesigneerde #ShanksDown T-shirt noemen. Samen met haar zusje en een jongerenwerker ging ze na afloop van het evenement in gesprek met Geweldig Rotterdam.
Je stelde een hele mooie vraag, vonden wij. Waarom heb je die vraag gesteld?
“Omdat ik zelf ook heel erg dankbaar voor mijn hele leven, en ik vind dankbaarheid heel belangrijk. Daarom vroeg ik me af of dat bij Ice ook zo was.”
Wat gaf Ice als antwoord?
“Hij antwoordde dat hij ook heel erg dankbaar was voor de mensen om zich heen. Dat vond ik erg mooi om te horen, want het is gewoon zo belangrijk om op sommige momenten stil te staan bij dingen die jij wel hebt en anderen niet. Ice heeft bijvoorbeeld de kans gekregen om succesvol te worden. Maar er zijn zo veel mensen die ook heel graag succes willen hebben maar bij wie het niet lukt. Hij is toch wel iemand die het ook even doet… Dan is het denk ik goed om te horen waar hij dankbaar voor is, zodat anderen, zoals de jongeren hier, daarvan kunnen leren.”
Wil je zelf ook succesvol worden?
“Ik? Succesvol? Inshallah (lacht). Ja ik wil wel succesvol worden. Ik wil dokter worden om mensen te helpen. Ik wil de zorg in om mensen die het minder hebben te steunen. Mijn moeder is ook een persoon die er erg van houdt om mensen in de wijk te helpen. Dat doet ze door voor mensen te koken en te helpen met bepaalde administratiedingen en zo. Dat is eigenlijk ook een eigenschap die ik ook weer van haar heb. Ik zie mezelf heel erg terug in haar. Zij is mijn rolmodel. Net als bij Ice, maar bij hem was het zijn vader. Maar ik denk stiekem ook wel zijn moeder, moeders zijn dat toch altijd?”
Wat vind je van het thema van vandaag, messengeweld?
“Ik vind het wel interessant, want bij ons in de buurt hebben we er ook mee te maken. We hebben een klein… Is het een dorp?” Ze kijkt even naar de jongerenwerker die naast haar staat. Die lacht; “Nee Beverwaard is geen dorp. Al voelt het wel zo.”
“Ja dat voelt echt zo. En er was ooit ook iets gebeurd, er was ook iemand neergestoken. Dat vond ik heel heftig, want het raakte eigenlijk iedereen in de buurt wel. Je staat er opeens bij stil dat het eigenlijk helemaal niet goed is wat er allemaal aan de hand is. Zo’n avond om erover te praten is dan heel fijn. Ik had het eigenlijk niet verwacht dat het zo leuk zou zijn. Het is altijd goed om over dingen te praten die eigenlijk niet goed zijn. Daarmee help je de jongeren die niet weten dat het niet goed is. Zo kan je hen weer wijs maken.”
Heb je ideeën voor een oplossing tegen het geweld?
“Dat is wel heel lastig denk ik. De jeugd van nu is moeilijk te sturen. Dat komt met name door sociale media. Heel veel jongeren luisteren niet naar goede adviezen en hoe vaak je het ook zegt, ze zullen alsnog een mes op zak hebben.”
Zou je zelf ooit een mes dragen, denk je?
“Ik zelf een mes? Nee zeker niet. Ik denk dat als je een mes bij je hebt… Hmm. Ik reageer zelf nooit vanuit mijn eerste emotie. Maar ik denk dat als je een mes hebt, dat je alleen maar vanuit je eerste emotie kan reageren. En dat is nooit goed. En je brengt eigenlijk ook jezelf in gevaar, want wat je doet, heeft ook gevolgen. Ik zou het zelf gewoon niet doen. Ik weet niet wat anderen denken, maar ik zou het zelf niet doen. Ook ik zit veel op sociale media, en ik krijg mee wat er allemaal gebeurt. Maar de wereld is wel een beetje verpest. Dat is jammer, want je kan ook gewoon aardig zijn voor elkaar.”
Enig idee hoe de wereld beter gaat worden? Meer mensen zoals jij, die dokter willen worden en in de zorg gaan werken?
“Ja, misschien. Haha. Dankjewel.”, lacht het meisje.
